Hár á höfði

Ég verð að viðurkenna að það er skrítið að vera með rakaðan haus. Mamma er óskaplega glöð því loksins fá aðrir að njóta fallegs höfuðlags míns sem hún hefur lengi talað um af stolti. Þú ert með svo fallegt höfuðlag, hef ég heyrt svo oft í gegnum árin. Já líklega er það rétt. En það sem henni láðist að ræða og benda á eru stóru eyrun. Nú þegar ég hef opinberað mig með krabbamein og brjóstleysi þá er víst lítið mál að ræða eyrun. Þau eru stór.

Þegar AKG fæddist þá tókum við GFS eftir þessu en vildum ekki ræða það sérstaklega. Barnið var og er með risastór eyru. Og nú eftir að hárið fékk að fjúka sé ég að þetta er allt saman frá mér komið. Ég geri mér grein fyrir að með því að ræða þetta hér munu augu þeirra, sem lesa, beinast að eyrunum mínum og ég mun fá alls konar skemmtileg komment um eyrun. Um það hvort þau séu ekki svo stór eða að fólk brosi til mín með vorkunnarglampa í augunum. Æi greyið, ekki nóg með að hún sé að berjast við krabbamein. Hún er líka með RISAstór eyru. 

Ég hef fengið ótrúlega jákvæð og góð viðbrögð við breytingunni. Fólki finnst ég vera töff. Mér finnst ég líka töff en hlakka til að fá nýtt hár, ólitað og ómengað. Þangað til er ég töffari með gleraugu, klúta, hatta, hárkollur eða hvað sem mér dettur í hug. Svo er víst svona krúnurakaðir hausar rosalega í tísku. Sjá meðfylgjandi myndir.